Sür Pulluğunu Ölülerin Kemikleri Üzerinde

janina Uzak bir Polonya köyünde. karanlık kış günlerini astroloji sonuna kadar. yıldız haritalarını inceleyerek. William Blake'in şiirlerini tercüme ederek ve varlıklı Varşova sakinlerinin yazlık evlerine göz kulak olarak geçer. İnsanların yerine hayvanlarla vakit geçirmeyi tercih eder. Modası geçmiş ve Münzevi tavırları kimilerine göre “kaçık”lıktır. Bir gün komşusu Koca Ayak gizemli bir şekilde ölü bulunur. Gelecek günler daha da tuhaf ölümlerini beraberinde getirir. Şüpheler ve soru işaretleri yükselirken Janina. tuhaf teorileriyle kendini soruşturmanın göbeğine yerleştirir. Birileri ona kulak ayetydi her şey böyle mi olmazdı oysa…

Sür Pulluğunu Ölülerin Kemikleri Üzerinde tuhaf bir gerilim masalı. bir kara komedi. her şeyiyle kendine özgü bir hikâye. Akıl sağlığı ve çılgınlık. suç ve adalet. doğa ve insan arasındaki karanlık sınırları kışkırtıcı bir zırh. Çağdaş Polonya edebiyatının en güçlü yapısı. Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Olga Tokarczuk'tan baş döndürücü bir roman.

“Muhtesem bir yazar.” – Svetlana Aleksiyeviç

“Bu kitap yalnızca bir 'katil kim' romanı değil: Yaşam ve ölüm hakkında. sırlarla dolu. benimle bir masal. Kulağınızı yere yaklaştırırsanız. birlikteliklerinizde tıslayacağınız sırlar.” – New York Times Kitap İncelemesi

“Baş döndürücü. yaratıcı. kapı meydanını okuyan bir hikâye. Kısmen bir polisiye. içsel bir masal. –Sür Pulluğunu Ölülerin Kemikleri Üzerinde. Bazı canlıların üstün olma biçimleri üzerine heyecan verici bir değerlendirmeyi sorgulama.” - ZAMAN

“Yılın en keyifli romanlarından biri.” - Gardiyanlar

“Olga Tokarczuk geçen çeyrek yüzyıllık Avrupalı ​​romancısından biri. Bu romansa alaycı mizahı ve karanlık sürprizleriyle pastoral bir kara komedi.” - Ekonomist

“'Controlu psikoz'un tartışılmaz başyapıtı… Eninde sonunda olağanüstü bir kurguyla bir araya gelen ipuçları etkileyici bir şeye dönüşüyor.” – Publishers Weekly

“Doğa için bir coşkulu bir şarkı… William Blake'e bir methiye… [ve] bir türağıt. Tokarczuk Blake'i asar mı? Tartışılabilir –belki.” - NEPAL RUPİSİ

“Bir cinayet romanı yapısı benimsese de. Sür Pulluğunu Ölülerin Kemikleri Üzerinde ürkütücü mizahı ve marazi odak müdahaleleriyle özgün bir roman… Ve mükemmel bir final. Tokarczuk. kesinlikle üstün yetenekli. orijinal bir yazar.” – Wall Street Gazetesi

“Sür Pulluğunu Ölülerin Kemikleri Üzerinde. uçmak. heyecan verici ve özel. neredeyse tarifesiz; uzun bir geçmişe sahip varoluşçu romanlardan en yaşlanması.” – New Yorklu

“Bazen bir birinci kişisel anlatısının açılış cümlesi. anlatıcının kişiliğini öyle iyi görmek ki. tüm zamanınızı birlikte geçirmeye başlayın. Bu roman için de bu böyle… Hoyrat güce meydan okumak için ne geçmişe dair dikenli ve yıkıcı bir hikâye.” – Boston Küresi

“Olga Tokarczuk yeteneği. zekâsı. 'derin romanları'yla ekolojik ve politik meselelere odaklanıyor. mücadeleyi birakmıyor. Bahisler daima yüksek. Tokarczuk tekrar tekrar anlatıyor ve cepheyi terk etmiyor.” - HuffPost

Kitaptan Alıntılar

Birden fazla ölümün ne kadar iyi bir şey olacağını kaybedebilirim. nasıl doğru ve adil. hani bir dezenfektan veya bir elektrikli süper gibi.

İnsan gövdesi kesinlikle en insani değildir. Özellikle de ölü olanı.
Aslında fazlaca değer kaybetti. ama pek önemi olmayan cinsel organların. kalplerin veya hatta beyinlerin değil de ayakların bedenlerinin en mahrem ve özel yerlerinin olduğunu düşünmüşümdür. İnsanlığın tüm bölümlerinde saklı olduğu yer ayaklardır; bedenlerini bizim kim olduğumuz ve dünya ile nasıl ilişki kurduğumuz konusunda yüklü bir duygu gönderir. Toprağa başlangıcındaki tüm gizem. bedenle temasların bulunduğu merkezdir –hani çıldırtıcı unsurlardan yapmamış olmamızın yanı sıra sıra. maddeye yabancıyız ve ondan ayrılmışız. Ayaklar prizdeki fişlerimizdir.

Öfke. aklı daha berraklaştırır ve keskinleştirir. daha fazlasını görebilmeniz mümkün. Diğer duygular silerek gövdenin kontrolünü ele alır. Tüm sınırlarını aştığından. Hepsinin sintine kaynağı olur o Öfke.

Bazen İnsan Öfkeye kapıldığında her şey basit ve apaçık olur. Öfke her şeyi düzene koyar ve dünyayı bir kabuk içinde gösterir; Öfke. başka bir durumda elde etmesi zor olan Görüş Berraklığını yeniden canlandırıyor.

İlginç şeyler. basit farklılıkların kaybolduğu alacakaranlık zamanı olur.
Hapishane yoktu. onun birimizin içindeydi. Belki de onsuz nasıl yaşanacağını deneyimlemek.
Uzun yıllar süren mutsuzluk. Kişiyi yönlendirmek bir hastalıktan daha çok yıpratır.
En iyi sohbetler eşliğinde yaptığınızdır. En kısa sürede bir yanlış anlaşılma olmaz.
Ben çok güzel bir çağda yetişmiştim. şimdi geçmişte kaldı ne yazık ki. O çağda. Değişime hazır olmak ve devrimci önseziler yaratmak için bir yetenek vardı. Şimdilerde kimsede yeni bir şeyler düşünmeye cesareti yok. Durmadan var olan konuşuyor konuşuluyor. eski boyunca yuvarlanıp bakışlar. Gerçek yaşlandı ve bunadı; hayır de olsa. her canlı organizma gibi kesinlikle aynı yapılara tâbi –yaşlanıyor.
Bazen sadece hastaların gerçek sağlıklı olduklarını düşünürüm.

Dünya acıyla dolu bir hapishanedir. öyle inşa edilmiş ki yaşamak için insanın diğerlerine acı çekmesi gerekir.

Nasıl bir dünya bu? Birinin gövdesi ayakkabı. köfte sosis veya diğerlerinin önüne serilen halı oluyor. şarkı kemikleri çorba yapmak için kaynatılıyor...

Birinin karnından ayakkabı. kuslar. kantalar yapılıyor. insan kürküyle ısıtılıyor. kişi eti yeniyor. Küçük parçalar bölünüp. yağda kızartılıyor. Dahice felsefelere ve teolojilere birçok düşünce uygulanmış olmasına rağmen. bu felaket. bu kitle katliamı. zalimlik. ruhsuz. otomatik olarak. vicdanlar sızlamadan. bir an bile düşünmeden sahiden de yaşanıyor mu? Öldürmenin ve acının ilkesi olduğu nasıl bir dünya bu? Bizim neyimiz var?

Ne zaman özgür kutlamak istersek. o zaman görüntüsünü yeniden keşfetmeyi tercih ediyoruz. Gök gibi büyük ve muazzam bir şeyle bu bağlantı. Duyguyu rahatsız hissetmemize neden oluyor. Küçük olmayı tercih etseydik. o zaman normal küçük günahlarımız bağışlanabilirdi.

İnsafsızlıktan hareketler her ölümün. Topluluğa teşhir edilmeyi hak ettiğini düşündüm. Böcek sakinin bile. Kimsenin farklı olmadığı bir ölüm iki kez skandaldır.

Dönecek bir yerim yok. Hapsolmak gibi bir şey. Hücrenin duvarları görebildiklerimin ufku. Ötesinde bana yabancı bir dünya var ve bana ait değil. Yani benim gibi insanlar için mümkün olan tek şey burada ve şimdi. onun gelecek şüphesiyle dolu olduğundan henüz gelmemiş olan her şey. havanın en küçük kıpırtısıyla bile yok olabilecek bir serap gibi zar zor çizilir ve belirsizdir.

Burasi. herkesin kendini öldürmesi arasında bulur bulmaz emir verme. eleştirmeye. Küstüreye ve şüphe götürmez üstünlüklerini başlangıçları. nevrotik egoist ülke.